Gelukkig bestaat er Google Translate zodat je de menukaarten kunt vertalen dan weet je tenminste wat je krijgt. Een paar belangrijke zijn:
Echte nieuwe dingen heb ik nog niet gegeten maar het zal er ongetwijfeld zijn.
Nog uiteten geweest met de Amerikaan. We hebben gebarbecued aan tafel. Alles kun je hier rauw eten maar op de menukaart staat wel in kleine lettertjes eigen risico. Ik neem dat risico graag. Zo lekker. Ik had organen vlees terwijl Mik en Sonja het bij de biefstuk hielden. Iemand moet het slaafje zijn. Rest vlees was namelijk vroeger voor de slaven of armen šš.
Iets anders opvallends is dat er weinig hondjes in Kyoto zijn. In Osaka was dit echt een accossoire. Iedereen liep met een klein hondje. Waarschijnlijk klein omdat ze zo klein wonen maar soms wel vier. In een honden wagen gingen ze dan naar het park. Hier zie je ze amper. Ook waren daar winkels met honde accossoire's en kleding voor de hondjes.
Het is hier zo georganiseerd dat alles op rolletjes loopt maar zeker weten doen we dat natuurlijk niet. Overal staan bordjes bij. Duidelijke plaatjes. Als er niet aan gehouden wordt kun je er bijna zeker van zijn dat het een tourist was. Zelfs bij een zebrapad staat iedereen stil tot het lichtje op groen gaat ook al is er helemaal geen verkeer. Zelfs op de moter staat dat je hem niet mee mag nemen. Zou iets voor Amsterdam zijn. Nu snap ik al die diefstal. Ze hadden niet begrepen dat het niet mocht.
Als er dan ergens geen bordje staat dan wordt het moeilijk. Moet ik nu plassen in de wc of boven het putje op de grond. š±