Respect

Met Yukie naar vrienden geweest aan de rand van het rampgebied. Het groene vierkantje op de kaart. Bij het blauwe vierkantje woont Yukie. Ze was er na de bevingen nog niet geweest omdat ze bang is. Het rommelt daar nog steeds een heel klein beetje meestal in de nacht. De schrik zit er nog goed in. Wat wil je als je dit meemaakt :

Op 28 juli 2018 was er een voorschok met een kracht van 6,4 Mw. Het epicentrum hiervan lag bij het plaatsje Sembalun Selong. 

Op 5 augustus was de eerste echte beving met 6,9 Mw  De aardbeving was tot dan toe de grootste en de sterkste aardbeving in de geschiedenis van Lombok.

Op 9 augustus volgde een tweede beving met een kracht van 5,9 Mw. Deze richtte vooral veel schade aan, doordat veel gebouwen die bij de eerste beving al waren beschadigd het alsnog begaven.

Op 19 augustus volgde een derde reeks aardbevingen met een kracht van 6.3 Mw en 6,9 Mw.

Na schatting zijn er rond 700 mensen overleden meer dan 80.000 huizen verwoest en werden bijna 450.000 mensen dakloos. 

Lombok is 4725 km² ( bijna netzo groot als Noord Brabant ) en het telde totaal 2,4 miljoen inwoners.

Het heeft enorm veel indruk op mij gemaakt. Hier is af en toe een huis weg maar daar is 1 op de twee huizen weg. Mensen durfen nog niet echt iets op te bouwen omdat het nog niet zeker is dat het opgehouden is. Het lijkt wel een vluchtelingen kamp op een vuilnisbelt. Allemaal tentjes op het puin. Terwijl de regenseizoen nog steeds bezig is. Niet te bevatten en dat is dus al vanaf augustus zo. Zoveel RESPECT voor deze mensen. Ik denk niet dat wij met onze maatstaven dit zouden overleven maar hier gaat alles gewoon door. Ik heb geprobeerd het contrast vast te leggen maar dat is op een foto eigenlijk niet te doen. Ik die toch heel wat van de wereld gezien heb vond dit het meest indrukwekkende. Maar hier is iedereen gemoedelijk en behulpzaam en veel met een glimlach. Of.......................moeten ze gewoon om mij lachen? Dat kan ook natuurlijk. Want ook hier ben ik de enigste blanken. 🤔😁