Woensdag was het Chinees nieuwjaar. In alle grote steden in de wereld is er feest, veel rood gekleurd, optochten van draken maar in deze buurt is er niets. Zelfs in Amsterdam is er meer te doen als hier. In Bangkok, Phuket en de plaatsen waar ik gezeten heb ook, maar hier niets šŖ. Ik was vorig jaar naar Cha-Am. Grotere stad dacht ik, maar ook niets. Daar had alleen het hotel waar ik altijd ben een draakje maar verder niets. Ik dacht nu ga ik naar Robinson. Een groot winkelcentrum maar ook...... helemaal niets. Een heel klein hoekje met een rood zitje. Het promotieteam had net even pauze toen ik er was. Het feest duurt officieel 15 dagen. Af en toe hoor je een knalletje om de boze geesten te verjagen maar dat is het.
Ik had een alternatieve route genomen om bij Robinson te komen. Het was echt heel mooi omdat de rijst op meer velden verder zijn dan bij ons. Onderweg was alles uitgestorven. Ze hebben duidelijk een vrije dag maar waar ze heen zijn........? Zeker met Netflix op hun bank of bij familie. Zelfs de markt was weer stil. Leven de 7 Eleven want die was gelukkig open. Mijn borrelplankje was weer gevuld. Weer stress gehad š±. Volgend jaar zal ik beter plannen.
Grappig dat ik in 2023 het eten van de markt niet kon verdragen en nu eet ik eigenlijk alleen nog eten van de markt. Ik heb natuurlijk mijn rituelen. Hoe bedoel je autistisch šš. Ik val een beetje in herhaling maar we zullen zeggen voor de nieuwkomers.
In de ochtend heb ik koffie met koek uit het trommeltje ( hier is dat Penny wafel, thuis speculaas ), bananencake of havermoutpap en fruit. In de middag late lunch, eten van de markt gecombineerd met eigen groenten natuurlijk ook van de markt. Chili hoeft er niet meer in maar kokosmelk en citroen limonade wel om het pittige te compenseren en andere smaakjes zie foto. Ook knoflook voeg ik extra toe. Dat zou in Indonesiƫ niet nodig geweest zijn.
Hier doen ze de smaken appart in een sausje. Zo jammer. Want dat is heel heet en daar zit dan hele stukke knoflook en pepertjes in. Je mist hier ook de geuren uit de keuken. EĆ©n van de weinige Aziatische landen die zo koken. Jammer. Maar je kan niet alles hebben.
18.30 is het snack / borrel tijd. Elke dag wat anders op mijn plankje. Het meeste van de markt natuurlijk. šš»
Dan ben ik wel uitgegeten die dag . Klaar om de volgende dag te herhalen.
In Nederland doe ik een beetje hetzelfde. In de ochtend koffie met koek uit het trommeltje. 13.00 en 18.00 warm eten gecombineerd van wat er in de koelkast zit. Geen bordje is hetzelfde. Meestal zit er wel iets van mijn werk bij. Zoals ik van Jacq heb geleerd, " een beetje van Maggie en een beetje van mijzelf". Combineren kun je leren š. Thuis is mijn borrel om 22.30 met een kaasplankje. Die ziet er natuurlijk wel altijd hetzelfde uit. šš· Ieder zijn hobby zullen we maar zeggen šš
Terwijl bij jullie officieel de griep epidemie is, ben ik hier ook snotverkouden. Wat solidair van mij š. Het is heel bijzonder want ik ben door mijn afwijkende holtes nog nooit verkouden geweest. Nu met 30 graden wel. Iedereen wil met mij naar de dokter want dat doen ze me alle pijntjes. Zelfs de tuinman kwam het vragen. Zo lief. Het enigste wat loopt momenteel is mijn neus šš. Helaas kan de stappenteller dit niet meten. Had ik ook eens gescoord šŖ.
Op vrijdag ga ik meestal naar het strand en haal ik onderweg loempia's in een speciaal restaurantje. Dus ook deze week na mijn schoonheids uurtje. Kennelijk zit achter het restaurant een woonwijk waar veel Nederlanders komen. Vorig jaar een stel ontmoet en nu weer. Deze vertelde dat er een stel komt uit Purmerend, Monnickendam, Amsterdam Noord en Oostzaan. Wat is de wereld klein. Volgende week afgesproken om met hun te eten. Zij hebben door heel Europa gewoont en nu al tig jaar in Spanje maar spreken nog steeds Nederlands samen. Gaan toevallig over 2 maanden hier vandaan door naar Japan. Zijn ook echte reizigers. Schept natuurlijk meteen een band want ik ga in oktober naar Tokio. Ja ja een rot leven. ššš
