Natte voeten

Lieve allemaal. Vrijdag wilde ik even naar mijn markt in Cha Am. 50 % kans op regen. Dat is tegenwoordig elke middag dus gaan met die banaan. Helaas niet zo'n goede beslissing. Ik was de deur nog niet uit of er kwam een pikzwarte lucht. Gassen dan blijf ik voor. Ook niet helemaal gelukt. Dan maar koffie bij Amazon halen en op het zwervers bankje voor 7 eleven zitten. Wij steeds tandloos lachen naar elkaar. Schept een band. Uurtje zitten lezen en eindelijk droog. Mijn vriend wat geld gegeven voor ook een ........?

Na een uurtje backstage gezeten te hebben bij mijn nieuwe beste vriendin Bow, alle inkopen gedaan, naar huis. Omdat ze aan de weg aan het werk zijn moet ik nu een stukje via de snelweg. Terug had ik daar geen zin in dus aan google maps gevraagd of dat niet anders kan. Tuurlijk Joke. Wat een pech, opeens weg, weg. Grind. Ook te doen. Lucht steeds donkerder. Wel heel mooi. Grind werd steeds minder, modder steeds meer. Wat nu??? 3 kilometer verder glibberen of 10 terug. Als ik val kom ik nooit meer overeind. Gelukkig een nieuwe tandloze vriend op scooter. We konden geen woord van elkaar verstaan, hij geen leesbril mee maar mijn ogen zeiden denk ik genoeg. Hij heeft mij 2 kilometer verder gebracht naar weer weg. Zonder vallen gered. Ppppffff. Kop Khun ka (bedankt) !!! Altijd fijn om vrienden te hebben. Eerste keer hier in het donker gereden. Niet fijn. 😱😨 

Vandaag ben ik naar een boeddhistisch ritueel geweest. 100-daagse verdienste-ceremonie. Dit was voor de overleden man van Bow. Hij is vandaag dus naar een andere wereld. 

Onze ‘verdiensten’ zijn verantwoordelijk voor het wel en wee in ons leven. Verdiensten beïnvloeden ons karma en dat heeft weer direct invloed op ons huidige en toekomstige leven aldus de Boeddhistische leer. 

Door oud geloof is sterfdag het einde van dit leven, maar ook het begin van een ander rijk. Aan het einde van 100 dagen is de periode waarin de overledene wordt beoordeeld door Lord Yamabala, waar zal hij/zij in het volgende leven naartoe reizen om te leven? Om deze reden is het de oorsprong van de 100-daagse verdienste-ceremonie als je wilt dat degenen die zijn overleden in een betere wereld zijn. 

Ik mocht daar dus bij zijn en terwijl ik de man nog nooit ontmoet heb. Er waren niet veel mensen. Wat vriendinnen van haar, kinderen & 3 blanken. Wel heel veel eten. 😋 

Het is in een tempel. Er wordt een heel buffet eten neergezet, ook voor de Boeddha's. We Beginn met een uur wachten. Dat hoort er in Azië bij. Toen kwamen er 9 monniken om te eren in gebed/gezang. Er moet altijd een onneven aantal zijn. Hoe meer geld hoe meer monniken. Na een uur gingen de monniken eten. Daar werd ik natuurlijk zenuwachtig van 😱. 

Het buffet slonk maar er bleef genoeg over gelukkig. Ik kreeg zelfs eten mee naar huis. De gezamenlijke maaltijd was even gezellig omdat er maar een klein groepje was hadden we ook even contact. Omdat alle dames een blanke man hebben spraken ze goed engels. Er waren maar 2 heren mee. De rest is thuis of al dood. De meeste zijn 25 jaar ouder dan de vrouwen. Ik vind het eigenlijk het meest zieligst voor de kinderen. Die groeien vaderloos op. Als ze 10 jaar samen kunnen zijn is het veel. Vooral voor de jongste. Maar de kinderen weten niet beter gelukkig. Zijn 2 talig opgevoed. Internationale school dus hebben wel een goede toekomst. 🤗 Wat een heerlijke belevenis weer. Als ik volgende keer weer terug kom. Ga ik zeker meer van dit soort dingen meemaken. Ik ben binnen. 😉🎉