Lieve allemaal. Heel Monrovia ligt aan de kust dus denk je, ik doe even een duik maar zo makkelijk is dat niet. Sommige buurten zijn niet veilig, sommige buurten zijn zo gebouwd dat je niet op het strand kan komen, sommige plekken zijn ingenomen door restaurants waar je moet betalen om op het strand te komen zoals de eerste dag dat ik hier kwam. Maar waar een wil is is een weg dus toch via Adrienne natuurlijk een leuk stekkie gevonden. Ze hebben het gedecoreerd met autobanden of er komt binnenkort nog een openluchtvoorstelling. Ik houd jullie op de hoogte.
Ik ben de enigste klant dus de baas kwam meteen bij mij zitten. We zijn nu natuurlijk Facebook vrienden. Net als elke taxichauffeur in Nairobi wil hij graag op bezoek komen in Purmerend. Ha ha dan heb je echt geen idee wat je zegt.
Toen ik laatst bij de ATM stond sprak er een Liberiaan mij in het Nederlands aan. Hij vertelde dat hij nu met zijn gezin in Purmerend woont en voor zijn werk hier steeds terugkomt. Dat geloof je toch niet. Zit je aan de andere kant van de wereld. Ik ben meteen even met hem op de foto gegaan zodat ik hem kan herkennen als ik hem weer bij de Deen tegen kom op het makado winkelcentrum, want daar komt hij altijd.
De stroom valt hier elke dag uit dus ben ik heel blij met Jack, de oplaadbare ventilator (Ha ha goed lezen hoor). Ik heb nog nooit zo'n hechte relatie gehad. Waar ik ben is Jack ook. Maar als hij dan leeg is kan ik nu uitwijken naar het strand. De zeewind is een goed alternatief. Daar zit dan Karl Dolphin op mij te wachten. Ik weet niet of Ik nog terugkom. š
