Lieve allemaal. Mijn leven speelt zich af op de veranda. Ik zit daar van 9.30 tot 00.30. De enige pauze die ik daar heb is lunchen, toeren en vlug weer terug. Vandaag voor het eerst de andere kust gehaald. Op dit kaartje lijkt het zo makkelijk. Via jongbloed om Brievengat heen, de kustlijn volgen en dan rechts bij ronde kip weer omhoog. Tot de kustlijn ging het goed veel bochtjes maar daar was hij dan, de wilde kust. Het maakt het helemaal spannend dat hier bijna niemand komt. ’s Nachts wordt hier de drugs gesmokkeld dus als ik de eerste mannen in een razend tempo op het strand zie rijden en ik zie Walter en Jesse uit Breaking Bad erin zie zitten denk ik bij mij eigen, ergens klopt hier iets niet.
Teveel zon, teveel DVD, teveel fantasie, dat zal het zijn. Maar het blijft spannend om daar helemaal alleen te zijn. En dan blijkt dat de energiemaatschappij zelf gewoon stiekem windmolens heeft staan. Wat voel je je klein naast zulke jongens. Ik rijd gewoon stug door want op het kaartje kan dat. Shit het eerste wrak staat al naast de kant en de gieren vliegen er om heen. Moet ik terug of volg ik het kaartje. O ja waren het gieren of trekvogels??? Ha Ha. Maar goed, ik rij toch stug door. Het duurt en het duurt maar het is geweldig mooi. En nu houd de weg gewoon op……..Het enige paadje rechts neem ik.
Het wordt steeds smaller, hobbeliger en ik denk als ik hier iets krijg denken ze die vrouw is niet goed. Draaien ging niet echt meer dus maar gaan met de banaan en mijn moeite werd beloond. Eindelijk werd het pad weer breder en kwamen er weer huizen maar ik kneep hem wel even. IK was dus voorbij Santa Catarina en daar hielt de weg ook echt op . De echte weg naar rechts dus nooit gevonden. Met dank aan mijn fantastische brommer die mij hier doorheen heeft geholpen zit ik nu gelukkig op de veranda naar de mooie foto’s te kijken. Ha Ha, je moet wat moeite doen voor een paar mooie kiekjes. X
