Lieve allemaal. Het voelt als thuiskomen Aziƫ. De natuur de mensen. Heerlijk allemaal.
Mijn reis is helemaal goed gegaan. Even leek het voor vertrek dat ik weer ziek werd maar gelukkig viel dat mee. Ik heb Ć©Ć©n nacht onderweg bij het vliegveld geslapen om door te kunnen vliegen maar even vergeten dat daar ook veel vliegtuigen vliegen en eigenlijk de hele nacht door. Amstelveen heeft echt niets te klagen. Hier parkeren ze, ze bijna in je hotelkamer. Dus al de eerste Handige tip van Joke: Altijd oordopjes mee!!!!!!
Mijn welkom was groot. Heerlijk samen gegeten en natuurlijk even geroddeld over iedereen. Emotionele verhalen wat ze allemaal meegemaakt hebben. Angst is eigenlijk het grootste probleem. De schade valt in mijn ogen 100% mee waar wij zitten. Af en toe een huisje weg maar grote kans dat er al niet veel meer stond. Rotsblokken slingeren over het eiland maar dat was vorig jaar ook na het regenseizoen. Er was toen extreem veel regen misschien een voorbode van het hele gebeuren. De meeste mensen slapen liever in de tuin dan in hun huis.
Zo ook Yukie. Zij slaapt met haar hele gezin op de warande. En ik natuurlijk gewoon in mijn bedje. Verschil moet er wezen.
Er zijn hier geen toeristen. Een beetje nog op de gili eilanden maar dan heb je het wel gehad. De meeste blanken zijn eigenaren van een hotel. Ik val enorm op omdat ik vreemd ben voor hun dus de verkopers stormen op mij af. Gelukkig heb ik in Marrakech een beetje geoefend met afstoten maar het valt echt niet mee. Ik zal de mensen van vorig jaar een beetje steunen aan het einde maar ik kan ze niet allemaal helpen. Zielig maar het is niet anders. Gelukkig ken ik veel plekjes waar ze niet zijn.
Bij het blauwe blokje verblijf ik maar je kunt je voorstellen dat het getroffen gebied er anders uit ziet. Daar gingen de wandelaars heen vroeger. Het is nu afgesloten gebied. Voordat dat weer veilig is ben je 2 jaar verder en zolang heeft die bevolking geen huis en klandizie.
Maar vanaf nu alleen maar weer leuk. Want daar kom ik voor. Tot snel. š
