Lieve allemaal. Bau Nyale is een eeuwenoud volksfeest van het Sasak-volk, waarin hordes mensen massaal naar zee trekken om zeewormen (Nyale) te vangen.
Het volksfeest komt voort uit de legende van de prachtige prinses Mandalika.Alle vorsten van heel Lombok werden verliefd op haar. Concurrentie was onvermijdelijk, onrust sloeg uiteindelijk het eiland binnen.Toen ze dit zag, was de prinses bedroefd en verlangde naar vrede. In een wanhopige poging om eens en voor altijd een eind te maken aan de chaos sprong prinses Mandalika in de open zee. Haar volk probeerde haar te redden, maar in plaats van haar lichaam op te halen, vonden ze alleen een overvloed aan zeewormen, die tegenwoordig bekend zijn als Nyale. Zo wordt aangenomen dat de Nyale de reĆÆncarnatie is van de eens zo mooie prinses Mandalika. Deze worm zou geluk brengen.
Zolang ik hier ben hebben ze het erover en uiteindelijk besloten we er samen heen tegaan. Ik zou het hotel regelen. Hun zouden uitzoeken hoe of wat, vervoer en eten. Want in AziĆ« ga je niet de deur uit zonder de auto vol te proppen met eten en drinken. We zijn de oprit nog niet af of je hoort het ritselen van de snoeppapiertjes al. Ik neem niets want straks gaan we eten. En wat voor eten. Heerlijk. Gewoon op het balkonnetje van je hotelkamer. Ik zie ons aankomen in Nederland. Daarna naar het strand. Daar is een muziektent. Het programma begint om 20.00. Je zou denken dat als je er 7 weken mee bezig bent precies bent waar je wezen moet maar niet dus šŖ
We vonden het al rustig de muziek stopte om 22.30 en iedereen ging weg dachten we, om de volgende dag om 5.00 de wormen te zoeken op het strand. Wat bleek nou, het strand verderop waar de wormen aanspoelen stond vol met festival kramen, muziek en iedereen is daar gebleven om om 3.00 de eerste te zijn. Toen wij om 5.00 aankwamen was iedereen bijna al weg.
Maar onderling was het erg gezellig. Zelfs 5 wormen gevangen dus een beetje geluk. Heerlijk naar de zonsopgang gekeken koffie gedronken en later in het hotel ontbeten. Iedereen een tukje gedaan om daarna weer met 9 man in een busje van 6 te kruipen. Gelukkig is het maar 1.5 rijden.
Ook al hebben we weinig van het festival gezien, was het voor hun echt vakantie. Maar het blijft onbegrijpelijk dat als je na 40 jaar eindelijk naar het festival gaat niet precies bent waar het feest is. Maar het was weer een geweldige ervaring. š
